اسلام با عشق و محبت و دوستی مخالف نیست ، اما اجازه هم نمی دهد که به بهانه عشق و محبت ، خانواده ها ویران گردد و آدم ها در فساد و گناه غوطه ور شوند . اسلام برای روابط دختر و پسر مسیر ازدواج را در نظر گرفته است . از نظر دین اسلام ، ازدواج _ که رابطه قانونی دختر و پسر است _ یک کار مقدس و آسمانی است . براساس حدیثی از پیامبر کسی که ازدواج می کند نیمی از دینش کامل می گردد . آنقدر که در دین اسلام بر ازدواج و اهمیت آن تاکید شده در هیچ دینی تاکید نشده است . اگر اسلام با عشق پاک میان دختر و پسر مخالف بود اینقدر بر پیوند آسمانی ازدواج توصیه نمی کرد . از نظر دین ما ، عشق زن و شوهر به هم نتنها ناپسند نیست بلکه بسیار خوب و پسندیده است .
آری اسلام با روابط خارج از قانون دختر و پسر که آنان را به اقسام و انواع گناه و بی بند و باری ها می کشاند و آینده ی روشن آنان را تیره و تار می سازد ، مخالف است . این نوع رابطه تمایل آنان به ازدواج را کم می کند و پس از ازدواج نیز آنان را دچار مشکلات گوناگون می سازد .
اسلام با عشق موافق است. اما عشقی امیدآفرین و زندگی ساز ، نه عشق مشکل آفرین و دردسر ساز.