عشق دزدی با رسانه

خیلی نوشتیم در این باب این یک بار را هم مینویسیم از عقده هایمان شاید تدبیری شد در این دولت تدیبر و امید

زن برای مرد ایرانی نمایشگر سکوت است نمایانگر غرور و بی محلی به مرد زن در باور مرد یعنی یک الهه که باید اورا یافت باید باعشق سرو سامانش داد باورهایش را ارج نهاد ، اما یک زن ایرانی را، نه یک مقلد غرب را نه یک زن مرد نما که هر وقت اراده کرد با هر پوشش بی مهابا راهی کوچه بازار شود با همه از همه چیز حرف بزند، بخندد، قرار بگذارد ،اراده کند، ببیند، تجربه کند

 در کشورما رسانه های جمعی هستند که الویتها را می سازند الگوها را پدید می آورند و قهرمان زندگی هر شخص را شکل میدهند مردم ما عادت دارند به همذات پنداری با قهرمان داستانها حالا مهم نیست این قهرمانها افسانه اند یا حقیقی مردم ابتدا به دسترس رسترین رسانه یعنی تلویزیون ملی بها میدهند شبها پای بر نامه هایش مینشینند و همراه با  قهرمان قصه آرزوهای دست یافته و نیافته خویش را دنبال می کنند اما اگر آنچه را که مطلوب ست آنچه را که سر گرم کننده و گذران لحظه های کسالت آورشان است در آن نبینند به ماهواره پنا ه می برند رسانه ای متفاوت و بسیار متنوع حامی انواع سلایق و البته خیالپردازها و ساده باورها  در سریال های این شبکه ها اینها حوادثی ست که رسانه جمعی بیگانه می خواهد در ذهن ما فروکنند ساده دیدن را ساده بودن و ساده گذشتن را اما کشورما ساده بوجود نیامده که ساده از بین برود مردم ماسنتها را باورند عشق ر ا تا پای جان با عقل و دل تا گور ید ک می کشند مردم ما مردم کوچه بازار نیستند که عشق دزدی کنند با زلف پریشان و لبخند های ژکوند از عشق دیگران باج خواهی محبت کنند مردم ما اصیل اند و پاک مردم ما دل می سپارند به ارزشها ارزشهای ناب جوانمردی و مردانگی ایثار را حس می کنند و گذشت را باور دارندمردم  کشورهای بیگانه  چون از نزدیک فرهنگ زندگی  در آنسوی مرزها را لمس می کنند در مورد افسانه بودن و خیالی بودن قهرمان سریالها شک نمیکنند اما در ایران همیشه خارج از کشور را رویایی دست نیافتنی و کعبه آمال تو صیف کرده اند مردم ما می بینند و باور می کنند خیانتها را به ذهن می سپارند و همذات پنداری می کنند تحت تاثیر این فیلمها  به دل بیش ار هر چیز دیگر بها میدهند به ظواهر تو جه  بیش از حد می کنند نه به جنگ نرمی که دول خارج در پس آن فیلمها به راه انداخته اند مردم ما باور می کنند در خیابان نیمه برهنه راه رفتن را با لبخند دل بردن را با پول آدم خریدن را عشق بوجود آوردن را و صاحب آرامش شدن را .كمي كه بگذرد ميبينم ناگهان بوي خدا/عطر حجاب در زندگيمان گم ميشود ناپديد ميشود به هرز مي رود جا پاي خدا كه در زندگيمان گم شد برف هاي بي حجابي سراسر زندگي مان را به تصرف در مي آورند و مي رسيم به جايي كه بهانه بودنمان ميشود يك مشت هوس نه عشق يك مشت ماديات نه معنويات  اينروزها بوي خدا كم شده مواظب باشيد نكند خداي ناكرده با غفلت من با كم كاري تو ..../در پناه خدا