حجاب ، میوه ی عفاف

حجاب ، میوه ی عفاف

با سلام

در این مقاله سعی داریم بصورت مختصر شما را با حجاب و عفاف و حیا آشنا کنیم

و رابطه ی بین آن ها را تبیین کنیم

در تعالیم اسلامی، مفهوم واژه عفت، برکنترل شهوات و جلوگیری آن در خروج از مرز اعتدال دلالت می کند. در قرآن‌‌کریم «حالت نفسانی که از غلبه شهوت باز دارد » آمده است. به بیان قرآن‌‌کریم، عفیف به شخصی اطلاق می شود که خود نگهدار و با مناعت باشد. این تعبیر در افراد و موارد مختلف، شرایط خاص خود را دارد. به عنوان مثال عفت در فقیر عبارت است از : قناعت ورزی و حفظ نفس از تمایلات شهوانی تا گناهی از وی صادر نشود ؛ عفت در غنی عبارت است از : نگهداری و حفظ نفس از شهواتی که به واسطه وسعت مال و امکانات مالی برای توانگر حاصل می شود.(9) و عفت در افرادی که توانائی بر ازدواج ندارند، خودداری نفس از شهوات و حفظ پاکدامنی از آلودگی به گناه است.
حجاب زیر مجموعه عفت است. با پوشش، حجاب محقق می شود ولی تحقق عفاف به صرف پوشش نیست. پوشش همراه با اعمالی چون عشوه و نگاه به نامحرم، پوششی غیرعفیفانه است. میان حجاب و عفاف، تأثیر و تأثر متقابل وجود دارد. هرچه حجاب و پوشش ظاهری، بیشتر و بهتر باشد، در تقویت و پرورش درونی عفت اثر گذار است و هر چه عفت درونی بیشتر باشد سبب حفظ حجاب ظاهری می شود. حجاب، میوه‌ی عفاف است. حجاب مقتضی حیا و عفت است و زمانی که حیا و عفت به درجه کمال رسید، ایجاب حجاب می کند.
آنچه سبب تحقق کارکردهای حجاب در جامعه می‌شود، پوشش عفیفانه است، وگرنه پوشش بدون عفاف نمی‌تواند برای فرد و جامعه، آثار و برکاتی داشته باشد. به دیگر سخن هرکه از پوشش و حجاب خویشتن پاسداری کند، کمک به عفاف و پاکدامنی خویش کرده است چراکه حجاب همچون صدفی است که از مرواریدِ عفاف و پاکدامنیِ زن، پاسداری می کند و هرگاه این دو با هم تحقق پیدا کنند، ضامن کنترل غریزه‌ها و میل های افراد جامعه و حافظ بهداشت و سلامت روانی آنها و بالاخره باعث تأمین امنیت اجتماعی زن می شود. به این نکته نیز باید توجه کرد که ممکن است برخی از باحجاب ها عفیف نباشند ولی هر عفیفی حتماً با حجاب است. امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره نتیجه و ثمره حیا و شرم‌ورزی از سوی انسان‌ها می‌فرماید: «نتیجه شرم و حیا، عفت و پاکدامنی است».