به شدت افسرده شده ام چه کنم ؟

به نام خدا

سلام ممنون از زحمات شما. خدا اجرتون بده

آقای 35ساله ام. یک ماه هست که خیلی مضطرب و بی قرار و حتی افسرده شده ام. وسواس نسبتاً زیاد در تمیزی دارم. دلشوره های الکی ولی دائمی دارم. دلهره از اینده شغلی و درامد و.... و بعضی اوقات دلهره های بی مورد آزارم میدهد.این اتفاقات اخیراً بیشتر هم شده است.کمی هم تپش قلب به همراه لرزش دست دارم.البته تمرکزم هم گویی کم شده و دچار وسواس فکری شدیدی شده ام.دائم درگیری با خود و نگرانی های غیر عادی دارم.همیشه احساس می کنم چیزی گم کرده ام یا کاری را انجام نداده ام. موقع غذا خوردن به فکر شغل و موقع کار در اداره به فکر چیز دیگری هستم. به طور کلی ذهنم اصلا آرامش ندارد و بیشتر وقتها درگیری ذهنی(افکار شلوغی) دارم. افكار مزاحم زياد دارم.(هميشه انگار فكرم درگير هست و این افکار مزاحم اعصابم را خورد كرده و قدرت دور انداختن آن را ندارم).احساس می کنم زماني كافي براي انجام كارها ندارم و حجم كارم زياد است. قبلا بسیار پرشور بودم ولی مدتی است از شور و هیجان دور افتاده ام.( نه حسي دارم و نه حالي).اعتماد به نفس ندارم.چند وقتی هم هست که دستم میلرزه(مخصوصا وقتی از خواب بیدار می شوم) مثلا وقتی دارم با گوشیم کار میکنم !!! راستش اصلا اینطور نبودم ...!!! ضمنا سه سال است قرص سیتالوپرام می خورم. 

مشخصات جسمی من: سن : 35 قد : 175 وزن : 85 طبع : سرد 

مشخصات روحی و روانی : گوشه گیر – منزوی – ضعف حافظه – پوچی و بی هدف بودن در زندگی –عدم توانایی در به خاطر سپردن شنیده ها – کمی کند ذهن و فراموشکار- کم حوصله - مدام در حال فکر و خیال بودن-افسردگي ،اضطراب،زودرنجي،ترس ودلهره ، عدم توانایی در کنترل استرس، استمرار استرس(هر گاه در حالت استرس قرار می گیرم نمی توانم از حالت فشار و استرس رهایی یابم)، ضعف، خستگی همراه با افسردگی، تحریک پذیری، بی تفاوتی، ناامیدی، حس پوچی، بی قراری،اضطراب و دلشوره، کم انرژی و بی حوصله، کم حرف و دائماً به فکر فرو رفتن، خستگی مدام که با خوابیدن و استراحت کردن بر طرف نمی شود 

چه کنم

پاسخ خانم دکتر صفری (مشاور حریم آسمانی):

باسلام. برادر گرامی بهتر بود اشاره می کردید که در این مدت یک ماهه اتفاق خاصی منجر به پدید آمدن این نشانه ها شده است یا اینکه نه به صورت خود به خود ی پدید آمده اند ، در صورتی که مورد دوم در مورد شما صدق می کند، بیشتر علائمی که از آن صحبت کردید، به وسواس شما مربوط است. یکی از شکل های رایج وسواس مخصوصاً در کشور ما که یک کشور مذهبی محسوب می شود، محتوای مذهبی همچون پاکی و نجاست یا حق الناس و غیبت و ... است. اقدام شما برای مراجعه به روانپزشک، اقدام بسیار مناسبی بوده است، زیرا وسواس هایی که به این میزان از شدت می رسند و سابقه ی چندین ساله دارند، معمولاً در درجه ی اول، باید در معرض درمان دارویی قرار بگیرند. و اگر درمان دارویی مناسب دریافت شود، به احتمال زیاد تاالان نشانه های بهبودی را در خودتان احساس می کردید. هنگامی که وسواس به این میزان از شدت می رسد، فقط یک اختلال رفتاری محسوب نمی شود، بلکه عوامل زیست شناختی در آن، نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. یعنی همانطور که در یک بیماری طبی مثل تیروئید، تنظیمات مربوط به بعضی از قسمت های بدن، به هم می ریزد و لازم است که با مصرف بلندمدت دارو‌ این تنظیمات، مجدداً به حالت اول برگردد، در مورد وسواس شدید و طولانی مدت هم وضع به همین منوال است. یعنی در بدن شما هم بعضی از تنظیمات بیوشیمایی به هم خورده است که مصرف بلندمدت دارویی برای حل آن و در نتیجه، بهبود نشانه های وسواس شما نیاز است. معمولاً درمان دارویی موفق وسواس، بیش از یک سال به طول می انجامد. البته به شما حق می دهم که از عوارض داروها نگران باشید، اما به این نکته توجه داشته باشید که عوارض این داروها هرچقدر هم که بد باشد، بدتر از تداوم و تشدید شرایطی که در حال حاضر تجربه می کنید نخواهد بود. در ضمن، داروهای روانپزشکی معمولاً حداقل تا سه هفته ی نخست پس از شروع مصرف، تأثیری از خود نشان نمی دهند و عوارض قابل ملاحظه ای به جا می گذارند. اما با تداوم مصرف در ماه های بعدی شاهد تأثیر این داروها در کم کردن اضطراب ها و آشفتگی های ذهنی مربوط به وسواستان خواهید بود. به علاوه، احتمال زیادی وجود دارد که با ادامه ی مصرف دارو و تمهیداتی که توسط روانپزشک، اندیشیده می شود، از عوارض اولیه ی این داروها کاسته شود. این را در نظر داشته باشید که مصرف بلندمدت این داروها برای بهبود شما اجتناب ناپذیر است. درست مثل بیماران مبتلا به فشار خون یا بیماران مبتلا به تیروئید که مصرف داروی مرتبط با بیماری، به یکی از اجزاء زندگی روزمره ی آن ها تبدیل می شود، مصرف داروی شما هم باید برای چندین ماه، به صورت یک الگوی مستمر درآید تا بتواند تنظیمات بیوشیمایی بدن شما را در طولانی مدت، به شرایط نرمال برگرداند. به علاوه پس از اینکه دارودرمانی، طی چندین ماه توانست از شدت وسواس های شما بکاهد، می توانید با مراجعه به یک روانشناس بالینی، برای درمان قطعی وسواس خود اقدام کنید. منتها تأکید می کنم که روان درمانی، هنگامی تأثیر پایداری خواهد داشت که چندین ماه به طور مستمر، تحت نظر یک روانپزشک، دارودرمانی را انجام داده باشید. در چنین حالتی پس از اتمام دوره ی روان درمانی، تحت نظر روانشناس بالینی، احتمال زیادی وجود دارد که بتوانید داروهای خود را نیز به تدریج با مشورت روانپزشک، قطع کنید.

با وجودی که اغلب مواقع وسواس خود را همراه با اضطراب و پایین آمدن خلق نشان می دهد اما اگر  وسواس را مشکل اصلی خود نمی دانید و استرس و اضطراب هاست که بیشتر رنجتان می دهد لازم است بدانید که اضطراب  يكي از شايع ترين اختلالات روانپزشكي است و براي آن درمان هاي روانشناختي و روانپزشكي موفق بسياري وجود دارد. بنابراين از اين جهت خيالتان راحت باشد كه مشكل شما مشكلي مشخص و قابل درمان است. در مواردي كه اضطراب، بسيار شديد است تكنيك هاي رفتاري و به طوركلي روانشناختي، در وهله ي اول، ممكن است اثربخش نباشد بويژه در مواقعي كه اضطراب، حالت مزمن دارد يعني سال هاي زيادي است كه جزء الگوي رفتاري و زندگي روزمره ي فرد شده و عملكرد او را در موقعيت هاي مختلف، بويژه موقعيت هاي اجتماعي، مختل كرده است. در اين شرايط، مراجعه به روانپزشك نسبت به مراجعه به مشاور يا روانشناس، اولويت دارد. زيرا در حالات شديد اضطراب، سيستم انتقال دهنده هاي عصبي بدن، دچار اختلال مي شود و در وهله ي اول، لازم است كه اين سيستم به كمك داروهاي آرامبخش، كنترل شود. پس از آن، تكنيك هاي مشاوره و رواندرماني مي تواند براي درمان قطعي اضطراب، كمك كننده باشد. بنابراين نوع اقدام شما براي درمان بستگي به اين دارد كه ميزان شدت اضطراب خود را تا چه حد تخمين مي زنيد؟ اگر شدت آن بسيار زياد و مزمن است بهتر است ابتدا تحت درمان دارويي توسط يك متخصص روانپزشك قرار بگيريد اما اگر احساس مي كنيد كه شدت نشانه هايتان در حد مزمن نيست مي توانيد تكنيك هاي روانشناختي را براي كنترل اضطرابتان انتخاب كنيد. در صورت انتخاب گزينه ي دوم، مي توانيد از طريق همين سايت بنده را در جريان قرار دهيد تا يك سري از تكنيك هاي موثر را به صورت گام به گام دنبال كنيم. اما اگر احساس مي كنيد كه اضطراب شما در حالت مزمني قرار دارد تكنيك هاي روانشناختي در اين وهله ممكن است به شكست بينجامد و بهترين گزينه براي شما در وهله ي اول دنبال كردن درمان دارويي است.