چه کنیم تا فرزندی عفیف تربیت کنیم ؟
باسلام
یکی از دغدغه های امروز خانواده های مذهبی یا شایدم سایر خانواده ها تربیت فرزندان صالح
پاکدامن و عفیف است در این مقاله سعی شده است به این موضوع پرداخته شود
در اولین قدم باید دانست دوعامل وراثت و تربیت، نقش مهم و مؤثری در پرورش سجایای اخلاقی، پاکدامنی،
سعادت و خوشبختی انسان دارند. با شناخت دقیق و توجه کافی به دو موضوع وراثت و تربیت و بکارگیری
دستورات صحیح و مناسب در این زمینه میتوان صاحب نسلی پاک، سالم و سعادتمند شد. «وراثت عبارت
است از: نیروی طبیعی در موجود زنده که به وسیله آن، صفات از اصل به نسل منتقل می شود، خواه این
صفات مخصوص این نسل باشد، خواه مشترک میان تمام افراد این نوع یا بخشی ازآنها باشد.» به تعبیر دیگر
: « انتقال صفات و خصوصیات جسمانی، روانی و حالات و ویژگیهای اخلاقی و رفتاری از پدر و مادر و یا اجداد
به نسلهای بعدی». این خصوصیات و ویژگیها در جهت مثبت یا منفی در افراد تاثیر می گذارند،
«سلامت یا بیماری والدین، اختلالات روانی و عاطفی، عفت و یا آلودگی، سطح درک و فرهنگ، ایمان و
اعتقاد، خوی و اخلاق والدین، همه و همه در زندگی انسان مؤثرند. امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در
بیان این امر مهم میفرمایند: « وقتی اصل و ریشه انسان، خوب و شریف باشد، نهان و آشکارش خوب و
شریف است» و در جای دیگر میفرمایند : نیکوئی اخلاق، دلیل پاکی و فضیلت ریشه خانوادگی
است. براین اساس، مراقبتها وخودسازی جسمی و روحی پدر و مادر، تقوی، عفاف و پیراستن خود از
محرمات و معاصی، نقش بسیار مؤثر و مهمی در سعادت فرزند دارد. به همین خاطر است که در حدیث نبوی
صلی الله علیه واله آمده است : « خوشا به حال کسی که مادرش پاکدامن باشد». محیط تربیتی کودک،
یعنی محیطی که شخص در آن متولد میشود و درآنجا رشد مییابد نیز، در سعادت و شقاوت او بسیار مؤثر
است. پدران و مادرانی که محیط مساعدی برای تربیت صحیح فرزندانشان به وجود میآورند و در معاشرت با
آنان، گفتاری پاک و رفتاری پسندیده دارند و قدم به قدم، برنامههای تربیتی و فضائل اخلاقی را در پرورش
فرزندان خود، مدنظر قرار میدهند، میتوانند جوانانی از هرجهت شایسته تربیت کنند و از این طریق، اوامر
الهی را اجرا و وظیفه خود را نسبت به فرزند و جامعه انجام دهند. بسیاری از بدبختیهای اجتماعی
وآلودگیهای اخلاقی و بیعفتی جوانان از محیط خانواده سرچشمه گرفته و معلول تربیتهای نادرست و یا
عدم نظارت والدین بر فرزندان است. در روایات چنین می خوانیم: «هر نوزادی بر فطرت الهی به دنیا می آید،
پس پدر و مادر او را به دین یهود و نصرانی و زرتشتی گرایش میدهند». بنابراین وراثت و تربیت خانوادگی،
اساس شخصیت فرد را تشکیل میدهد و میتواند او را به انسانی عفیف، با اخلاق وموفق، یا انسانی
فاسد، منحرف و مضر تبدیل کند. داشتن آگاهیهای لازم از یکسو و التزام والدین درعمل، به رفتار عفیفانه در
زندگی، از ضروریات موفقیت در این امر مهم است.