کشف جدیدم ، چادر

سلام به تمام بچه های حریم آسمانی . یک بار دیگه اومدم اینجا تا از عظمت چادر بگم. شاید من خیلی کوچکتر از اونی باشم که بخوام برا شما از چادر بگم. نمیدونم خودم چون که تازه کشفش کردم برام چیزجالبی هست وروز به روزم بیشتر می پسندمش. شاید شما داستان جشن تولد منو خونده باشید . 17 دی ماه 92 تولد یک سالگیم بود. این روزا کارم شده صحبت با خدا . اینکه خیلی دوستش دارم وعاشقش شدم اما نمیدونم چرا از وقتی منو چادری کرد اینجور عاشقش بودم اما من قبلا عاشق خدا بودم و بی نهایت دوستش داشتم اما جدیدا با چادری شدنم خدا هم حس میکنم بیشتر دوسم داره. تمام این چیزا رو مدیون خدای زیبایی هاو قشنگی ها هستم. گاهی با تمام وجود صداش میکنم حس خوبی بهم میده. تو هر کاری اول به خدا فکرمیکنم اگه ناراحت بشه انجام نمیدم البته اگه شیطونم بخواد گولم بزنه خدا خودش چون گفت دیگه رهات نمیکنم وکسی نمیتونه تو رو ازم بگیره خودش نمیذاره. شاید درکش برا خیلی ها سخت باشه اما چیزی هست که برام اتفاق می افته. واسه اربعین قسمتم شد پیاده برم کربلا. حال وهوایی داشتم . اونقدر از امام حسین برا این همه کمکی که بهم کرده بود و چادر مادرشو بهم داده بود تشکر کردم واشک ریختم که آروم شدم. همه این چیزا رو مدیون ائمه هستم . آخه فکرش نمیکردم من .... منی که این همه گناه کرده باشم خدا ببخشتم الان مطمئنم بخشیده شدم. سفرم به کربلا خیلی چیزا رو بهم نشون داد دوس نداشتم برگردم چند وقتی هم که اونجا بودیم از حرم بیرون نمی رفتم بالا سر حرم مونده بودم وفقط باهاش حرف می زدم. تو این مدت یادم دادن که صبور باشم. یاد گرفتم موقع ناراحتی حرفی نزنم کسی برنجه. یاد گرفتم تو زندگی گذشت داشته باشم و........ تا وقتی که برگشتم هنوز باور نکرده بودم که کربلا قسمتم شده. باید برید ببینید چه دنیایی داره براخودش.هنوزم 3 هفته از برگشتنمون میگذره اما بعضی شبا خواب کربلا می بینم وفکر می کنم اونجام. این حال وهوا ، این حس خوب، تمام کارام میدونم برا چادری شدنمه. زندگی من عوض شده با چادرم. الان وقتی چادر میزنم حس خوبتری دارم حسی که قبلا نداشتم.تو سرما وگرما هم پوشیدم اما تو هیچکدومش سختی نکشیدم. خیلی برام راحته حتی سنگینیش رو حس نمیکنم.دوسش دارم. عاشق خدام وعاشق چادرم. حتی برا ثانیه ای نمیتونم جداش کنم. سخته برام انگار یه چیزی گم کردم. یه خرده ارزشم با چادر بالاتر اومده. کسی جرات حرف زدن بهمون رو نداره. گاهی وقتا که اطرافم از همه جور تیپ پره خدا میدونه که به خودم میبالم. تا به حال هم خیلی حرفا شنیدم البته اوایلی که چادری شدم اما خدا خودش بهم گفت تو منو شاد کردی با چادری شدنت پس بقیه رو بیخیال شو. بهش قول دادم دیگه ناراحتش نکنم. با چادری شدنم 1 در صد از دلتنگی های بیخود گذشته واشک ریختنهای بی دلیل رو ندارم.فقط حس خوب وحس خوب.وقتی هم ناراحت میشم با خودش حرف میزنم وبراش نامه می نویسم. تو شادیهامم خدا هست. همه زندگیم خدا باید باشه بدون اون می میرم. بدون اون من هیچی نیستم. من خواستم قدم بردارم قبل از قدم برداشتنم اون منو بغل گرفت. الانم همه جا باهامه وحسش می کنم واقعا حسش میکنم. روزام بو خدا میده. امروز یک سال و نه روزم شده که دارم برا شما دوستان حریم آسمونی این دل نوشته رو مینویسم. بعضی از دوستام میگن قدر این روزا رو بدون. میگن خدا دوست داشته که بردتت کربلا. نمیدونم اما من خیلی روسیاه تر از اونی بودم که برم کربلا. همشو مدیون خودش هستم. عاشق خدای زیبایی ها ومهربونی ها هستم.فقط خواستم بگم چادر باعث تغییر همه زندگیم شد وهیچ هم نشونه امل بودن نیست. تنها چادر حفظ ارزش زن هست وتنها عشقه.