امام موسی بن جعفر می فرمایند:
«لیس من شیعتنا من لا تتحدّثُ المخدرات بورعه فی خدورهنّ»
«از شیعیان ما نیستند، آنان که زنان و دختران خود را به عفاف و پاکدامنی ارشاد و راهنمایی نکنند.»
باسلام
از همین حدیث امام موسی کاظم (ع) درمیابیم که خانواده ها چقدر باید به حجاب و عفاف فرزندان خود اهتمام بورزند
بنابراین توضیح درباره ی فلسفه وجودی و آموزش حجاب که یکی از نمودهای تربیتی، اخلاقی و دینی است، باید از خانواده شروع شود.
والدین به ویژه مادران وظیفه دارند که دختر خود را از همان دوران کودکی
به حجاب سفارش کرده و آثار و فواید و برکات حجاب در جامعه را به او
بشناسانند تا فرزند وی با اطلاع کامل نسبت به حجاب و پوشش وارد جامعه شود و
طرز فکر و برداشت صحیح و درستی از حجاب در ذهن داشته باشد.
پدر و مادر باید به فرزند دختر خود آموزش دهند که حجاب و رعایت آن برای
زن شخصیت آور است و چون اسلحه ای برای تأمین شرافت و عظمت زن کارساز است.
بی توجهی والدین نسبت به فرزند دختر خود به ویژه در سنّ تکلیف، زمینه ساز
بی حجابی فرزند می شود. چیزی که در سال های اخیر بیشتر به چشم می خورد این
است که به مسئله ی حجاب دختران کم سن کمتر توجه می شود و بسیار مشکل است
دختری را که تا قبل از تکلیف هیچ الزامی برای رعایت حجاب نداشته است به یک
باره به حجاب فرا خواند. بنابراین حجاب مسئله ای است که خانواده ها باید
قبل از سنّ تکلیف به آن توجه داشته باشند و قبل از رسیدن به تکلیف آن ها را
به رعایت آن ملزم کنند.
جای بسیار تأسف است که در جامعه، مادرانی محجب ظاهر می شوند که همراه آنان دخترانی بدحجاب دیده می شوند.
والدین باید از همان دوران بچگی دختران خود را به حفظ حجاب عادت دهند تا
حجاب ملکه ی ذهن آنها شود و هنگام خارج شدن از منزل خود را ملزم به پوشش
نمایند.
پیش از آن که شیاطین و مخالفان حجاب، با زمزمه های زهرآگین خود دختران و
زنان را مورد هدف قرار دهند، این خانواده است که باید دختر خود را نسبت به
حجاب آماده سازد. پدر و مادر باید به دختر خود بگویند که حجاب به عنوان یک
پوشش برای زن مسلمان، واجب است رعایت شود.
و به یقین پدر و مادری که چنین رفتار کنند، در پیشگاه خداوند دارای پاداش
خواهند بود و از جایگاه رفیعی در بهشت برخوردارند و از عذاب دوزخ رهایی می
یابند.