کی از پلیدترین توطئههای دشمنان اسلام در تاریخ معاصر، توطئهی کشف حجاب است. رضاخان که با طرح کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ و با حمایت و هدایت انگلیسیها بر سر کار آمد- درصدد اجرای تز اسلامزدائی و جایگزینی ارزشهای لیبرالیستی در جامعه بود که از مهمترین جلوههای این طرح، پدیدهی کشف حجاب بود.
اقدامات رضاخان در این جهت، باعث واکنش و مخالفت های مردمی به رهبری روحانیت شد که از مهمترین آنها، میتوان به سرکوب قیام مسجد گوهرشاد و کشتار مردم مظلوم آن اشاره کرد.
شیخ محمد تقی بهلول گنابادی ۲۱ تیرماه ۱۳۱۴ در مسجد گوهرشاد، ضمن تشریح اقدامات دین ستیزانه رضاخان بویژه کشف حجاب، مردم را به قیام دعوت کرد. زائران در پاسخ به سخنان بهلول گنابادی، شعارهایی علیه رضاخان و در اعتراض به کشف حجاب سردادند. رضاخان که از این اجتماع مردمی احساس خطر جدی نمود، دستور کشتن همه معترضین را داد که در این حادثه بین ۲ تا ۵ هزار نفر به شهادت رسیدند.
از این رو شورای فرهنگ عمومی کشور، سالروز قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب را به عنوان روز عفاف و حجاب نام گذاری کرده است.
قیام مردم مشهد و واقعهی مسجد گوهرشاد در مقابله با کشف حجاب، مصداق بارز مبارزه با منکری است که هنوز متأسفانه آثار شومش در کشور ریشه کن نشده است به گونه ای که معاون رییسجمهور در امور زنان و خانواده گفت: وضعیت عینی جامعه نشان میدهد که در اجرای قانون گسترش عفاف و حجاب موفق نبودهایم و حتی از اهداف آن روز به روز بیشتر فاصله گرفتهایم.
حجاب، به معنای پوشش اسلامی بانوان، دارای دو بُعد ایجابی و سلبی است. بُعد ایجابی آن، وجوب پوشش بدن و بُعد سلبی آن، حرام بودن خودنمایی به نامحرم است؛ و این دو بُعد باید در کنار یکدیگر باشد تا حجاب اسلامی محقق شود.
خد اوند در آیه ۵۹ سوره احزاب می فرماید: ای پیامبر، به زنان و دخترانت و نیز به زنان مومنین بگو خود را بپوشانند تا شناخته نشوند و مورد اذیت قرار نگیرند. و خداوند بخشنده مهربان است.
با وجود تاکیدات رهبر معظم انقلاب و مراجع عظام تقلید، هنوز قانون حجاب و عفاف به طور کامل به اجرا درنیامده و اقدامات فرهنگی موثری برای حفظ ارزشهای دینی در این راستا صورت نگرفته است و دشمنان انقلاب اسلامی از این فرصت نهایت استفاده را می کنند و با ابزارهای پیدا و پنهان خود به مقابله با ارزشهای دینی و هنجارهای اجتماعی می پردازند.
ترویج فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یکی از مهمترین عوامل مقابله با بی حجابی و حجابی" title="بدحجابی" target="_blank">بدحجابی در جامعه مطرح است و در این راستا آمران به معروف و ناهیان از منکر باید پیش از هر گونه تذکر مستقیم به دیگران برای رعایت حجاب، ابتدا خود را بشناسند و سپس در جمعیت مخاطب خودشناسی ایجاد کنند زیرا اگر زنان و مردان و جوانان ما خود را بشناسند، حجاب برای آنان مساله ای پذیرفته شده خواهد بود.
اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها به عنوان عامل پیشگیری از فساد، جلوگیری از پخش سریالهای داخلی و خارجی -که مروج بی حجابی هستند-، ایجاد فیلترهای دیجیتال و الکترونیک برای مقابله با برنامه های ماهواره ای، نظارت بر شبکه های اجتماعی و فیلترینگ شبکه های غیر اخلاقی و جلوگیری از ورود کالا و قاچاق نامناسب و زمینه ساز فساد تنها برخی از راهکارهای اجرایی شدن عفاف و حجاب در جامعه می شود که انتظار می رود مسئولین در این خصوص اقدامی شایسته ای انجام دهند.
و در پایان دو سوال بی پاسخ:
آیا واقعا، فعالیت های ما برای ترویج فرهنگ با ارزش حجاب، همان چیزی بوده که باید انجام می شد؟!
آیا مسئولین به این فکر افتاده اند که می شود به راه های مورد نظر افرادی همانند علامه بهلول، که جان خود را در راه حفظ ارزش حجاب گذاشته اند، نیز کمی بیشتر توجه کرد؟!
یادداشت: هادی پوررضا