راهکارهای جلوگیری از افزایش بد حجابی
با سلام
ساعت به ساعت سال به سال که می گذرد نه تنها وضع حجاب و پوشش در جامعه
بهبود پیدا نمیکند بلکه به وضعیت بحرانی نزدیک تر میشود
در این مقاله سعی داریم به اندازه توان خودمان راهکارهایی را برای جلوگیری افزایش
پدیده حجابی" title="بدحجابی" target="_blank">بدحجابی ذکر کنیم
- مشخص ساختن حدود شرعی حجاب و ارائهی تعریف جامع و مشخص از حجابی" title="بدحجابی" target="_blank">بدحجابی در کتب درسی و دیگر منابع آموزشی در دسترس نوجوانان و خانوادهها؛
- تلاش برای انتقال فرهنگ حجاب از راه سازمانهای فرهنگی و رسانههای جمعی. در این راستا میبایست به تبیین و تشریح آثار مثبت و کارکردهای فردی و اجتماعی حجاب و نیز آثار منفی حجابی" title="بدحجابی" target="_blank">بدحجابی و افشای سیاستهای تهاجمی دشمنان اقدام کرد؛
- برنامهریزی دقیق برای مدارس، دانشگاهها و خوابگاههای دخترانه در راستای تبیین حجاب، به وسیلهی مبلّغان آگاه، جوان، توانا، خوش اخلاق و با قدرت بیان مناسب. در این راستا میتوان از جایگاه امام جماعت بهره برد و ایشان را از بانوان طلبه انتخاب کرد؛
- غنی سازی اوقات فراغت دختران و زنان در جهت تخلیهی هیجانهای درونی و افزایش آگاهی؛
- فرهنگسازی ازدواج آسان و ایجاد امکان ازدواج به هنگام جوانان؛
- آگاه سازی مستمر و علمی جامعه پیرامون جوانب مختلف حجاب و حجابی" title="بدحجابی" target="_blank">بدحجابی از راه رسانهی ملی؛
- الگوسازیِ حجاب و عفاف از راههای مختلف به ویژه رسانهی ملی برای نسل جوان و رفع تناقضهای الگویی موجود در این زمینه. منظور از تناقضهای الگویی، وجود تفاوتهای عمیق و متناقض میان الگوهای نظری و دینی و الگوهای عملی و در دسترس است. آنچه امروزه در محافل دینی و عمدتاً حوزوی مطرح است، تأکید بر ابعاد وجودی حضرت زهرا(سلاماللهعلیه) به عنوان برترین الگوی زنان عالم است. اما الگوهای عملی مطرح در زمینهی حجاب و عفاف مانند آموزگاران، اساتید و شخصیتهای مشهور تلویزیونی و سینمایی؛ در تناقض آشکار با الگوهای مذهبی قرار داشته و مسیری متفاوت را فرا روی پیروان و دوستداران خویش قرار میدهند؛
- به دلیل اثرپذیری غیرقابل انکار و بالای تودههای مردم از هنرپیشههای تلویزیونی و سینمایی، برای جلوگیری از افزایش معضل حجابی" title="بدحجابی" target="_blank">بدحجابی و پیشگیری از ایجاد یک بحران اعتقادی و فرهنگی در جامعه، میبایست نظارت جدّی و آگاهانهای در این زمینه وجود داشته باشد؛
- ارتقای ساختارهای نظارتی و کنترلی رسمی و غیررسمی در سطح جامعه و برنامهریزی مناسب برای بهرهگیری از مشارکت جمعی در حل این معضل اجتماعی؛
- کنترل مفاسد اخلاقی و ابتذال در پوشش و آرایش در سازمانهای دولتی و خصوصی؛
- کنترل اختلاط غیراسلامی زن و مرد از راه نظارت بر تولیدات رسانههای تصویری و همچنین اماکن عمومی؛
- تولید و عرضهی لباسهای مناسب و زیبا، با توجه به سلایق متفاوت موجود در جامعه؛
- پاسخگویی به شبهات مربوط به پوشش و ضرورتهای آن؛
- تقویت حس مسئولیت والدین در برابر فرزندان و آموزش شیوهی نظارت و کنترل روشمند آنان؛
- بهسازی محصولات فرهنگی به ویژه کتابها، نشریات، فیلمها و مجموعههای تلویزیونی، برنامههای رایانهای و ... و نیز نظارت و کنترل جدّی بر گلوگاههای ورودی محصولات فرهنگی به کشور؛
- برخورد قاطع با متخلفان و مهرههای اصلی فساد و ابتذال با استفاده از اصلاح قوانین و تعریف راهکارهای مؤثر در این زمینه؛
- ارتقای سطح تأثیر مراکز فرهنگی دانش آموزی در زمینهی حجاب و عفاف، از راه تعریف اهدافی ویژه در این باره، تخصیص بودجهی لازم و استفاده از عناصر متخصص و کارآمد.