عفاف
"به مردان مومن بگو که چشمان خود را کنترل کنند و دامان خود را (از گناه) حفظ نمایند، آن برای ایشان شایسته تر است، همانا خداوند به آنچه انجام می دهند آگاه است. و به زنان مومن بگو چشمان خود را کنترل کنند و دامان خود را (از گناه) حفظ نمایند و زینت خود را آشکار نکنند مگر آنچه نمایان است (مانند گردی صورت) و روسری های خود را بر روی سینه و گریبان خویش بیندازند." 30 تا 31 نور
عفاف و حجاب در همه ادیان وجود داشته و همان طور که گفته شده، همه ادیان در واقع یک دین واحد بودند که متناسب با نوع فرهنگ و سطح و درک مردم، می آمدند و به تدریج با آمدن پیامبران جدید، کامل می شدند. حجاب هم از دیرباز در میان همه مردم رواج داشته، اما میزان و شکا آن متفاوت بوده. در سرزمین هایی که مردم آن از لحاظ فرهنگی و فکری غنی تر بودند، مردمان آن هم از پوشش کامل تری استفاده می کردند. و هرقدر که سطح ارزش های اخلاقی در جوامعی پایین تر آمده، پوشش زنان و مردان نیز در سطح پایین تری قرار گرفته.
مطابق با آیین یهود، زنان در هنگام حضور در اجتماع موی سر خود را می پوشاندند و حجاب را به طور کامل رعایت می کردند. مسیحیان و پیروان حضرت عیسی (ع) هم پایبند به حجاب بودن و زنان می کوشیدند تا مانند حضرت مریم (س) موی خود را بپوشانند و به حجاب پایبند باشند. نقاشان مسیحی قدیمی که معمولا تا از قبل از قرون وسطی زندگی کردند، تصاویر حضرت مریم (س) را با پوشش و حجاب کامل می کشیدند. اما پس از قرون وسطی، با سیاست های جاهلانه یهود ها و مسیحی ها، کم کم تعالیم حضرت موسی (ع) و عیسی (ع) رو به انحراف رفت و دستورات این پیامبران مورد غفلت قرار گرفت که امروزه شاهد هستیم که، پایبندی به این تعالیم دینی تا حد زیادی کم شده، و بی حجابی را در اکثر زنان یهودی و مسیحی می بینیم. که البته بی حجابی این زنان نه تنها جایگاهی در اندیشه مسیحیت حقیقی ندارد، بلکه بازگشت به سنت های مشرکانه قبل از حضرت مسیح (ع) محسوب می شود.