ارتباطی از نوع عفت

ارتباطی از نوع عفت

با سلام

عفاف کلمه ایست با معانی و مفاهیم گسترده که از اعمال و رفتار گرفته

و حتی طرز تفکر را نیز شامل می شود

به همین علت در تمامی سطوح زندگی با این واژه سرو کار داریم

 عفاف در امور اجتماعی همچون عفاف در لباس، نگاه، گفتار، مقام، مال، خندیدن، زینت، کار و عفاف در خانه و خانواده، مثل عفاف در حسن معاشرت زوجین (که لذت شهوت جنسی ایشان را بر مدار کرامت انسان قرار می‌دهد)، حفظ حریم‌ها، رعایت حقوق متقابل، عفاف در سطح فردی، مثل خلوت، نیت، تفکر، مشارطه در دوری از گناه و سوء‌ظن، پرهیز از بیکاری و تنبلی، غفلت، خواب و خوراک. و البته گاهی هم یک حکم در هر سه عرصه‌ی اجتماعی، خانوادگی و فردی است که زمینه‌ساز باروری عفت می‌شود؛ همچون توجه به کرامت انسانی. پس دایره‌ی عفت در زندگی بشر به وسعت دایره‌ی زندگی فردی، اجتماعی و کلیه‌ی تعاملات فکری و رفتاری انسان است.
با توجه به تعریف ارتباط، اگر عفاف را محور پیام و معنا در سطوح ارتباطات انسانی قرار دهیم، آن گاه «ارتباط عفیفانه، فراگرد پیام و معنا بین فرستنده و گیرنده بر اساس کرامت انسانی و الهی است؛ به گونه‌ای که جز در چهارچوب ازدواج، موجب تحریک شهوت جنسی نشود.» با توجه به این تعریف، مفهوم عفاف در ارتباطات با دو عنصر پیام (کلام و رفتار) و معنا (شهوت جنسی) گره خورده و اگر بخواهیم این تعریف را خلاصه‌تر بیان کنیم: حاکمیت عفاف در ارتباطات انسانی سبب عدم ارسال و دریافت پیام شهوت‌انگیز، جز در چهارچوب ازدواج می‌شود.
ارتباط عفیفانه، گونه‌ای از ارتباط انسانی است که در این ارتباط، به طور ایجابی به کرامت انسانی طرف ارتباط توجه می‌شود و به طور سلبی، پیامی که موجب تحریک شهوت جنسی شود، مگر در چارچوب شرع، وجود ندارد. اگر ارتباط عفیفانه را در سطح میان‌فردی در نظر بگیریم، در این ارتباط، طرفین ارتباط با در نظر گرفتن کرامت انسانی یکدیگر، از هر گونه پیامی که معنایی از شهوت جنسی را برانگیزاند و موجب تحریک شهوت جنسی شود، مگر در چارچوب دین، پرهیز می‌کنند و این ارتباط مقوم شخصیت و احترام طرفین خواهد بود. حتی در ارتباط زناشویی هم ارتباط عفیفانه به معنای رابطه‌ی جنسی بین دو انسان وجود خواهد داشت؛ چنان که دستورات دینی در مورد رابطه‌ی زناشویی وجود دارد.
به صورت کلی، عفاف در همه‌ی سطوح زندگی انسان جاری است. مجموعه‌ی دستورات دین اسلام در مورد عفاف، که با روشی فقهی مورد بازشناسی قرار گرفته است، نظام رابطه‌ی عفیفانه را در زندگی انسان به وجود می‌آورد که می‌توان با تقسیم‌بندی ارتباطات به ارتباطات کلامی و غیرکلامی، به وجوه مختلف عفاف با شیوه‌ی مقوله‌بندی اشاره کرد (علم‌الهدی، 1391، ص 52 تا 130):