چی شد چادری شدم ، قسمت سوم

این قسمت : لطف امام رضا(ع)

سلااااام به همه رفقای گل
10شهریور که گذشت مهم ترین روز زندگی من بود.
جـــشـــــــن تـــحــــول من
سالگرد چــــــــادری شدن من
 دوست دارم داستان چادری شدنم رو واستون تعریف کنم چون خیلی دوستان پرسیده بودن😍
و امـــــا داستان چادری شدن بنده
همیشه از چادر و آدمای چادری بدم میومد.خدا رو قبول داشتم...سعی میکردم نماز هامو بخونم ولی خوب یکی در میون و تند تند یه چیزی که رفع تکلیف کنه ازم.
خانواده هم با اینکه خودشون  مذهبی بودن ولی به من اجازه دادن که خودم پوشش خودم رو انتخاب کنم.به هیچ عنوان حاظر نبودم هیچ وقت چادر سرم کنم چون متنفر بودم ازش.
یه روز تویه یه مهمونی یکی گفت که یه استادی تویه فلان کتابخونه همایش دارن.منم به بهونه اینکه بعدش با دوستام میرم بیرون رفتم اون همایش.یه سالن پر از دختر چادری با یه سخنران آخوندخیلی به خودم لعنت فرستادم که چرا اومدم اینجا ولی به اصرار دوستم تا آخر جلسه نشستم.منطقی بودن واستدلال هاش باعث شد بقیه جلسات رو هم هفته های بعد برم.با اینکه پوششم  خیلی فرق داشت با بچه های اونجا ولی خیلی تحویلم میگرفتن خداییش(ولی هنوزم بدم میومد از چادر)شاید دومین هفته ای که میرفتم اون جلسه رو فهمیدم واسه مشهد ثبت نام میکنن.منم اسممو تو رزرویای مشهد اون سال نوشتم و به لطف امام رضا رفتیم مشهد.با 750نفر دختر فانوسی و استاد داستانپور.حرفا و سخنرانی هایی که استاد تو مشهد میکرد نظر منو کلا راجب اسلام عوض کرد...فهمیدم اسلام اون چیزی نبود که من فکر میکردم.خلاصه اتفاقاتی واسه من تو مشهد 94 فانوس رخ داد که دیگ هیچ وقت تو زندگیم تکرار نمیشه.
 از اون روز تصمیم گرفتم بشم اونی که امام زمانم دوست داره.انشالله
چادرم هدیه امام رضاست
بعد خدا و چهارده معصوم مخصوصا امام رضا این چادر و تحولم رو مدیون استاد خوبمون آقای داستانپور هستم دوستای گلم...بیایین یبار از یه زاویه دیگه ای به این دنیا و خدا و امام زمان و حتی خودمون نگاه کنیم.
این همه نوشتم که بگم من کسی بودم که متنفر بودم از چادر و دین و این چیزا...
ولی حالا عاشق چادرممحاضر نیستم با هیچ چیز این پارچه سیاه رو عوضش کنم.

امیدوارم همتون تو زندگی تصمیمای خوب بگیرین