عشق و محبت های نابجا

باسلام

عشق و محبت یکی از موهبت های الهی است که در وجود آدمی نهاده شده

خدا و اسلام هم با عشق و محبت ورزیدن مخالف نیست

اما تازمانی که این عشق آلوده ی خواهشهای نفسانی نشده باشد

به قول شاعر که می گوید : هر هوسی را نتوان عشق گفت

اسلام كوشيده است تا روابط دختر و پسر را به گونه اى تنظيم كند كه احتمال بروز هرگونه آلودگى و تباهى از ميان برداشته شود.
روح حاكم بر روابط پسران و دختران بايد روح پاكى و عفاف باشد. جوامعى كه روابط دختران و پسران را تا اندازه اى آزاد گذاشته اند تجربه تلخى را متحمل گشته اند و به اشتباه خود اعتراف دارند.
دين مترقى اسلام مى گويد: قلب با نگاه هاى آلوده ، برخورد ناسالم و غير عفيفانه كم كم تاريك مى گردد، ياد خدا از قلبى بيرون مى رود، جاذبه نيرومند تمايلات جنسى بر انسان غالب مى شود، و چه بسا جوان دچار دچار بلاى خانمانسوز عشق و محبت نابجا گردد.
مفضل مى گويد: از امام صادق عليه السلام درباره عشق نابجا پرسيدم فرمود:
« قلب هايى هستند كه از ياد خدا خالى مى شوند، خدا نيز (عشق ) و محبت غير خود را به آنان مى چشاند» (1)
و اگر كسى به اين بلاى خانمانسور دچار شود بايد با عفت و پرهيز و خود نگه دارى خود را نجات دهد.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
« برگزيدگان امت من كسانى هستند كه چون به بلايى دچار مى شوند عفت مى ورزند پرسيدند: آن كدامين بلاست ؟
فرمود: عشق (نابجا).» (2)
دستورات و احكام اسلامى در زمينه روابط دختران و پسران همه ، حكيمانه و عادلانه است ، اسلام نمى خواهد بى جهت براى كسى محدوديتى قائل شود و او را در تنگناى اجتماعى قرار دهد.
همه اين احكام كه به ظاهر محدود كننده هستند جهت حفظ آبرو و احترام انسان هستند.
البته اسلام در كنار اين احكام ، با جديت فراوان ، دختران و پسران را به ازدواج تشويق و ترغيب كرده است . اسلام مى خواهد دختران و پسران در بحبوحه جوانى و نشاط، اساس زندگى آينده خود را پى ريزى كنند و با گرمى و طراوت به زندگى ادامه دهند.
متاسفانه بهانه گيرى ها و سخت گيرى ها، چشم و هم چشمى ها و تجملات ، جوانان ما را تهديد مى كند.
با بالا رفتن سن ازدواج و با پديد آمدن بحران جوانى ، جامعه نيز دچار مشكلات فراوانى مى گردد كه گاه غير قابل تحمل و تصور است .
چاره كار در دست ما و خانواده هاى ماست . بياييم تصميم جدى بگيريم كه هرگاه جوانى متدين ، خوش اخلاق و با ايمان به خواستگارى ما آمد و مورد قبول پسند و قلبى ما بود او را بپذيريم و به بهانه ادامه تحصيل و يا چيز ديگر خود را به بحران آزار دهنده جوانى سوق ندهيم .
در همه كارها و به ويژه در امر مقدس ازدواج به خدا توكل كنيم و از توهم هاى بيجا بپرهيزيم .

1-بحار الانوار / جلد 73 / صقحه 158
2- كنز العمال / جلد 3 / صفحه 779